ASST.PROF. PHORRAMATPANYAPRAT TONGPRASONG, Ph.D., FHEA UKPSF
》》》》》》》》》》
August, 2025 [PDF]
วงจรการกระทำที่สำคัญ
(Core Acting
Circuit)
ประธานการพัฒนาและปรับปรุงหลักสูตรบริหารธุรกิจบัณฑิต
สาขาวิชาธุรกิจสร้างสรรค์และเทคโนโลยีดิจิทัล
คณะวิทยาการจัดการ
มหาวิทยาลัยสวนดุสิต
ภาพ
1 Core
Acting
Circuit: Combination of Communication & Collaboration
Core Acting Circuit หมายถึง กระบวนการปฏิบัติที่เชื่อมโยงการสื่อสาร (Communication) และการร่วมมือ (Collaboration) เข้าด้วยกันอย่างเป็นระบบ เพื่อให้เกิดการทำงานที่มีประสิทธิภาพในสภาพแวดล้อมจริง โดยเน้นความสามารถหลักคือ
การสื่อสาร (Communication) ถ่ายทอดความคิด ข้อมูล และอารมณ์อย่างชัดเจน เข้าใจง่าย และเหมาะสมกับผู้รับสาร
การร่วมมือ (Collaboration) ทำงานร่วมกับผู้อื่นเพื่อบรรลุเป้าหมายร่วม โดยอาศัยความไว้วางใจ การแบ่งบทบาท และการประสานงาน
สาระสำคัญของ Acting Circuit
มุ่งเน้นการ ลงมือทำ (Action-Oriented) ควบคู่กับ การสื่อสารที่สร้างคุณภาพ และ การประสานความร่วมมือเชิงปฏิบัติการ
พัฒนาทักษะ Soft Skills ที่ทำให้การปฏิบัติจริงเกิด
เมื่อพิจารณา แผนภาพ ที่ใช้แสดงความสัมพันธ์ระหว่าง Communication
(การสื่อสาร) และ Collaboration (การคิดเชิงวิพากษ์) โดยมีการแบ่งข้อมูลออกเป็น 3 ส่วนสำคัญจากภาพ 1 ได้ดังนี้
1. ส่วนเฉพาะของ Communication (มือสีฟ้าซ้าย)
- Clear,
respectful, and purposeful exchange of information
-
Includes
listening, questioning, and providing feedback
- Clarity ถ่ายทอดข้อมูลและความคิดอย่างชัดเจน ไม่กำกวม
-
Feedback
Loop การตอบกลับเพื่อยืนยันความเข้าใจ
(Confirm &
Adjust)
- Medium Appropriateness เลือกช่องทางและรูปแบบการสื่อสารที่เหมาะสม
- Empathy in Message เข้าใจมุมมองและอารมณ์ของผู้รับสาร
- Nonverbal Signals การใช้ท่าทาง น้ำเสียง สีหน้า เพื่อเสริมความเข้าใจ
2. ส่วนเฉพาะของ Collaboration (มือสีม่วงขวา)
- Role
alignment and responsibility sharing
-
Building
trust and synergy among team members
-
Conflict
resolution and consensus building Accuracy Evidence
- Shared Goals การมีเป้าหมายร่วมกัน
- Co-creation การสร้างสรรค์ร่วมกัน
- Mutual Support การช่วยเหลือเกื้อกูล
- Collective Responsibility การรับผิดชอบร่วมกัน
3. ส่วนที่ซ้อนกัน Core Acting Circuit (ส่วนสีฟ้าและม่วงกลาง) ความเชื่อมโยง
- Mutual Clarity → สื่อสารจนทุกฝ่ายเข้าใจตรงกัน
- Coordinated Action → การลงมือทำที่เชื่อมโยงกัน
- Trust & Responsiveness → ความไว้วางใจและการตอบสนองที่เหมาะสม
- การทำงานเป็นทีม (Team Projects) ใช้จุดทับซ้อนนี้เป็นเกณฑ์วัดความเข้าใจร่วมและการลงมือทำอย่างสอดคล้อง
- การประชุม (Meetings) ตรวจสอบว่าผู้เข้าร่วมสื่อสารชัดเจน และสามารถตัดสินใจร่วมกัน
- การเรียนรู้เชิงปฏิบัติ (Active Learning) ออกแบบกิจกรรมที่ต้องอาศัยทั้งการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นและการทำงานร่วมกันเพื่อบรรลุเป้าหมายเดียวกัน
- Communication
= จุดเริ่มต้นของการเคลื่อนไหวร่วม (ทุกคนเข้าใจตรงกัน)
- Collaboration
= ขั้นตอนต่อมาที่ทำให้เกิดการลงมือทำจริงแบบเสริมพลัง
- Acting Circuit = ลงมือได้
→ ทำร่วมกันได้ → บรรลุเป้าหมายร่วม
เมื่อเปรียบเทียบกับการทำอาหาร สามารถจำแนกได้ดังนี้
- Communication
= สื่อสารในทีมครัว → เช่น เชฟสั่งงาน
ชี้แจงลำดับขั้นตอน ชิมแล้ว feedback
- Collaboration
=
การทำงานร่วมกันในครัว → เช่น แบ่งหน้าที่
(คนหั่น คนปรุง คนจัดจาน)
จนเสร็จทันเวลา
- เมื่อผสานกัน → ได้การปรุงอาหารที่ประสานลงตัว ส่งจานถึงโต๊ะพร้อมเสิร์ฟ
ตามแนวคิดของ ดร.ปรมัตถ์ปัญปรัชญ์ ต้องประสงค์ Core Acting Circuit หรือ วงจรการปฏิบัติที่สำคัญ เป็นหนึ่งในองค์ประกอบสำคัญของ สมรรถนะ (Competency) ซึ่งหมายถึงการลงมือปฏิบัติเพื่อสร้างผลลัพธ์ที่เป็นรูปธรรมและมีประสิทธิภาพ องค์ประกอบหลักของการ Acting ประกอบด้วยทักษะเชิงปฏิบัติ (Execution หรือ Application) และทัศนคติที่จำเป็น เช่น การทำงานเชิงรุก (Proactiveness) การทำงานร่วมกับผู้อื่น (Collaboration) และความยืดหยุ่น (Resilience) ในบริบทนี้ การสื่อสารและความร่วมมือ คือหัวใจสำคัญที่ขับเคลื่อนวงจรนี้ให้สมบูรณ์
การสื่อสาร (Communication)- รากฐานของการลงมือปฏิบัติ
การสื่อสารเป็นเครื่องมือหลักที่เปลี่ยน ความคิด (Thinking) ให้กลายเป็น การปฏิบัติ (Acting) ได้อย่างมีประสิทธิภาพ Core Acting Circuit เน้นย้ำว่าการลงมือทำจะไร้ทิศทางหากปราศจากการสื่อสารที่ชัดเจน การสื่อสารจึงเป็นมากกว่าแค่การแลกเปลี่ยนข้อมูล แต่คือกระบวนการสร้างความเข้าใจร่วมกัน การประสานงาน และการสร้างแรงจูงใจ โดยมีทฤษฎีที่สนับสนุนดังนี้
- Social
Cognitive Theory (SCT)
ของ Albert Bandura
อธิบายว่าพฤติกรรมของบุคคลได้รับอิทธิพลจากปัจจัยภายใน
(ความคิด)
และภายนอก (สิ่งแวดล้อม) (Bandura, 2001) ในบริบทของ
Acting Circuit
การสื่อสารทำหน้าที่เป็นสะพานเชื่อมระหว่างความคิดเชิงกลยุทธ์
(Strategic Thinking) และการปฏิบัติจริง
โดยช่วยให้บุคคลสามารถสังเกต เรียนรู้
และเลียนแบบพฤติกรรมที่มีประสิทธิภาพจากผู้อื่นได้อย่างสร้างสรรค์
- Constructivist
Communication Theory
(Pearce & Cronen, 1980) เสนอว่าการสื่อสารเป็นการสร้างความเป็นจริงทางสังคมร่วมกัน
ซึ่งสอดคล้องกับการสร้างความเข้าใจร่วมกันเพื่อการลงมือปฏิบัติ
การสื่อสารที่มีประสิทธิภาพจะช่วยลดความคลุมเครือและสร้างให้เกิดความชัดเจน
ถูกต้อง และสอดคล้องในการดำเนินการ
ความร่วมมือคือการประยุกต์การสื่อสารเพื่อรวมพลังของแต่ละบุคคลเข้าด้วยกันเพื่อบรรลุเป้าหมายร่วมกัน Acting Circuit ให้ความสำคัญกับความร่วมมือในฐานะทัศนคติเชิงรุกที่นำไปสู่ผลลัพธ์ที่ใหญ่กว่าผลรวมของแต่ละส่วน (Synergy) การทำงานร่วมกันไม่ใช่เพียงแค่การแบ่งงาน แต่คือการแลกเปลี่ยนความรู้ ประสบการณ์ และทักษะเพื่อแก้ไขปัญหาที่ซับซ้อน ทฤษฎีที่เกี่ยวข้องมีดังนี้
- Theory
of Interdependence
(Deutsch, 1949) ชี้ให้เห็นว่าความร่วมมือจะเกิดขึ้นเมื่อบุคคลมีความรู้สึกว่าเป้าหมายของเขาเชื่อมโยงกันในเชิงบวก
(Positive Interdependence) ซึ่งจะกระตุ้นให้เกิดการแลกเปลี่ยนความคิดเห็น
การสนับสนุนซึ่งกันและกัน และความรับผิดชอบร่วมกัน
- Team-Based
Learning (TBL)
(Michaelsen & Sweet, 2008) เป็นแนวคิดที่สะท้อนถึงความสำคัญของการทำงานเป็นทีมเพื่อพัฒนาทักษะการแก้ปัญหา
การตัดสินใจ และการสื่อสารร่วมกัน ซึ่งเป็นกลไกสำคัญในการขับเคลื่อน Acting Circuit
ให้มีพลังและประสิทธิภาพสูงขึ้น
บทสรุปโดยย่อ
งานวิจัยร่วมสมัยที่กล่าวมานี้ชี้ให้เห็นอย่างชัดเจนว่าทักษะการสื่อสารเป็นรากฐานสำคัญของความร่วมมือที่มีประสิทธิภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสภาพแวดล้อมที่ซับซ้อนและเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา การบูรณาการทั้งสองทักษะเข้าด้วยกันจึงเป็นปัจจัยชี้ขาดของความสำเร็จในหลากหลายบริบท ไม่ว่าจะเป็นการทำงานในองค์กร การศึกษา หรือการแก้ปัญหาสังคม
บทสรุป การผนวกรวมเพื่อการขับเคลื่อนสมรรถนะ
การสื่อสารและความร่วมมือเป็นองค์ประกอบที่แยกจากกันไม่ได้ในการขับเคลื่อน Core Acting Circuit การสื่อสารที่ดีจะสร้างความเข้าใจร่วมกันและทิศทางที่ชัดเจน ในขณะที่ความร่วมมือจะเปลี่ยนความเข้าใจนั้นให้เป็นการลงมือปฏิบัติที่มีพลังและนำไปสู่ผลลัพธ์ที่ยั่งยืน องค์ประกอบทั้งสองนี้ไม่เพียงแต่เป็นทักษะ (Skill) แต่ยังเป็นทัศนคติ (Attitude) ที่ทำให้บุคคลสามารถแสดงสมรรถนะเชิงปฏิบัติออกมาได้อย่างเต็มที่ ซึ่งสอดคล้องกับแก่นของ สมรรถนะ ตามแนวคิดของ ดร.ปรมัตถ์ปัญปรัชญ์ ที่เน้นย้ำถึงการลงมือทำเพื่อสร้างสรรค์สิ่งใหม่และแก้ปัญหาในโลกแห่งความเป็นจริงได้อย่างแท้จริง
Core Acting Circuit
The Core Acting Circuit: The Intersection of Communication and Collaboration
According to Dr. Phorramatpanyaprat Tongprasong, the Core Acting Circuit is an important part of Competency, which means acting to achieve real and effective results. The primary elements of acting include practical skills (execution or application) and essential attitudes such as proactiveness, collaboration, and resilience. In this context, communication and collaboration are the central drivers that make this circuit complete.
1. Communication: The Foundation of Action
Communication serves as the primary tool that effectively transforms thinking into acting. The Core Acting Circuit emphasizes that action lacks direction without clear communication. Therefore, communication is more than just information exchange; it is the process of building shared understanding, coordination, and motivation. This perspective is supported by key theories:
- Social Cognitive Theory (SCT) by Albert
Bandura explains that an
individuals behavior is influenced by both internal (thoughts) and
external
(environmental) factors (Bandura, 2001). Within the context of the
Acting
Circuit, communication acts as a bridge between strategic thinking and
practical action, enabling individuals to observe, learn, and imitate
effective
behaviors from others.
- Constructivist
Communication Theory
(Pearce & Cronen, 1980) proposes that
communication is a co-creation of social reality. This aligns with the
idea of
building a shared understanding for collective action. Effective
communication
helps reduce ambiguity and creates consistency in implementation.
Collaboration is the application of communication to combine individual strengths to achieve a shared goal. The Acting Circuit regards collaboration as a proactive approach that generates results that surpass the combined effects of individual efforts (synergy). Working together is not merely about dividing tasks; it is about exchanging knowledge, experience, and skills to solve complex problems. Related theories include:
- Theory of Interdependence (Deutsch, 1949)
suggests that collaboration occurs
when individuals feel that their goals are positively interconnected
(positive
interdependence). This motivates them to exchange ideas, provide mutual
support, and share responsibility.
- Team-Based Learning (TBL)
(Michaelsen & Sweet, 2008) is a concept that
reflects the importance of teamwork in developing skills like
problem-solving,
decision-making, and communication. These are essential mechanisms for
empowering the acting circuit to be more dynamic and effective.
Extensive research confirms that Communication and Collaboration are not separate skills but must be integrated to drive success in various contexts, particularly in 21st-century work and learning. These studies indicate that effective communication is the foundation upon which collaboration can truly thrive, while collaboration provides the platform where communication skills are applied and refined for maximum results.
For example, Amy Edmondsons research on Complex Teaming in her book Teaming: How Organizations Learn, Innovate, and Compete in the Knowledge Economy (2012) highlights that in a fast-paced world, teams must communicate openly and continuously to share information and build a shared understanding. Edmondson emphasizes the concept of Psychological Safetyan environment where team members feel safe to speak up, share opinions, and make mistakes without fear of retribution. This is a direct result of constructive communication and is the most fundamental basis for effective collaboration.
This aligns with the findings on 21st Century Learning. A 2017 report from the Organisation for Economic Co-operation and Development (OECD) titled The Nature of Learning: Using Research to Inspire Practice stresses the importance of Collaborative Problem Solving as a necessary skill for students. The research notes that collaborative problem-solving cannot occur without strong communication skills like negotiation, perspective-sharing, and role coordination. This is a clear integration of both skills to achieve learning objectives.
Furthermore, Googles Project Aristotle (2015) research, which examined the factors that make teams successful, found that the most significant factor was Psychological Safety. This safety is a product of open and respectful communication and is a core element leading to highly effective and productive collaboration. This research provides a clear example that communication and collaboration are two sides of the same coin in building a successful team.
In Summary
The aforementioned contemporary research clearly indicates that communication skills are a critical foundation for effective collaboration. The integration of these two skills is a decisive factor for success in diverse contexts, including organizational work, education, and social problem-solving.
Conclusion: The Integration for Competency Activation
Communication and collaboration are inseparable components in driving the Core Acting Circuit. Good communication builds shared understanding and a clear direction, while collaboration transforms that understanding into powerful action that leads to sustainable outcomes. These two components are not just skills but also attitudes that enable individuals to fully express their practical competency, aligning with the core essence of competency according to Dr. Phorramatpanyaprat Tongprasong, which emphasizes acting to innovate and solve real-world problems.
รายการอ้างอิง (References)
Deutsch, M. (1949). A theory of cooperation and competition. Human Relations, 2(2), 129152. https://doi.org/10.1177/001872674900200204
Edmondson, A. C. (2012). Teaming: How organizations learn, innovate, and compete in the knowledge economy. Jossey-Bass.
Michaelsen, L. K., & Sweet, M. (2008). The essential elements of team-based learning. In L. K. Michaelsen, M. Sweet, & D. X. Parmelee (Eds.), Team-based learning: Small-group learnings next big step (pp. 727). Jossey-Bass.
New York Times. (2016, February 25). What Google learned from its quest to build the perfect team. The New York Times Magazine. https://www.nytimes.com/2016/02/28/magazine/what-google-learned-from-its-quest-to-build-the-perfect-team.html
Organisation for Economic Co-operation and Development (OECD). (2017). The nature of learning: Using research to inspire practice. OECD Publishing. https://www.oecd-ilibrary.org/education/the-nature-of-learning_9789264278148-en
Pearce, W. B., & Cronen, V. E. (1980). Communication, action, and meaning: The creation of social realities. Praeger.
》》》》》》》》》》
Asst.Prof. Phorramatpanyaprat Tongprasong, Ph.D., FHEA UKPSF
Suan Dusit University,
295 Nakhonratchasima RD., Dusit,
Dusit, BKK, Thailand 10300.
TEL. +6622445748
https://musterverse.dusit.ac.th/
phorramatpanypaprat_ton@dusit.ac.th
phorramatpanyaprat@gmail.com
》》》》》》》》》》
LINE OA @mustland
Since, 2025